Czy w obowiązującej Konstytucji RP z 1997 roku, kryją się przyczyny trudności w sprawnym zarządzaniu państwem polskim – które stoi w obliczu wyzwań rozwojowych i zagrożeń wojennych? Czy w obliczu silnego konfliktu politycznego jest w ogóle możliwe skuteczne przeprowadzenie koniecznych zmian w ustawie zasadniczej? A może ulegamy zjawisku „totemizacji” Konstytucji jako fundamentu państwa? – to tylko niektóre pytania, na które próbowali znaleźć odpowiedzieć, uczestnicy pierwszego, seminarium konstytucyjnego, zorganizowanego przez Instytut Sobieskiego pt. „Jakiego państwa potrzebują Polacy”.

Spotkanie, które odbyło się 5 listopada br., w siedzibie Instytutu Sobieskiego, było pierwszym z planowanych cyklicznie co miesiąc spotkań w trybie seminaryjnym, poświęconych analizie obecnie obowiązującej Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. oraz poszukiwaniom pożądanych kierunków zmian ustrojowych.

Instytut Sobieskiego jako jeden z wiodących polskich ośrodków analityczno-strategicznych, podjął inicjatywę opracowania analizy obecnie obowiązującej Konstytucji RP oraz wskazania możliwych kierunków zmian ustrojowych.

Celem projektu jest zdiagnozowanie kluczowych wyzwań systemowych i przedstawienie propozycji reform, które mogłyby wzmocnić stabilność instytucjonalną państwa oraz dostosować ustrój do współczesnych potrzeb społecznych i politycznych.

Powodem inicjatywy Instytutu Sobieskiego są narastające głosy w przestrzeni publicznej o potrzebie przeprowadzania pilnej zmiany Konstytucji, wzmacniane apelami o tzw. „reset ustrojowy”, potwierdzonymi opiniami wybitnych przedstawicieli krajowej doktryny prawa. Deklaracja Prezydenta RP o rozpoczęciu prac nad projektem nowej ustawy zasadniczej stała się dodatkowy impuls do przedstawienia przez Instytut Sobieskiego własnych propozycji oraz rekomendacji de lege ferenda.

Wśród zaproszonych gości – w tym akademików, prawników-praktyków, urzędników oraz polityków zaangażowanych w dyskusję ustrojową – panowała zgoda co do potrzeby opracowania rekomendacji będących efektem pracy seminaryjnej, czego zwieńczeniem będzie przygotowany raport Instytutu Sobieskiego w formie kilkudziesięciostronicowego opracowania, obejmującego wybrane zagadnienia merytoryczne dyskutowane w trakcie seminarium, przygotowany we współautorstwie zainteresowanych uczestników seminarium, przekazany następnie organom władzy publicznej oraz udostępniony mediom i opinii publicznej.