W niniejszym opracowaniu zebraliśmy fakty i statystyki, które świadczą o tym, że:

• młodzi są dyskryminowani na rynku pracy, a
• model transferów międzygeneracyjnych   wypracowany w epoce wysokiej dzietności, stał się w epoce niskiej dzietności niesprawiedliwy, bowiem   powoduje, że pokolenia starsze obciążają młodzież i pokolenia nienarodzone, nieproporcjonalnie dużą częścią kosztów starzenia się społeczeństwa.

Na bariery, które pozbawiły blisko 40% młodych Polaków możliwości pracy w ojczyźnie składają się: socjalistyczny kodeks pracy uprzywilejowuje pracujących (czyli starszych), związki zawodowe trzymające przemysł, zachłanne korporacje zawodowe w usługach, oraz bardzo wysokie opodatkowanie pracy (szczególnie dotkliwe dla młodych).

Natomiast budżet państwa to mechanizm transferów międzygeneracyjnych, który zwiększa stopę życia starszych Polaków, a rachunek za konsumpcję w postaci oficjalnego długu publicznego, oraz wysokich niezewidencjonowanych zobowiązań państwa przerzuci na młodych obywateli. Rachunek ten zapłacony zostanie zapłacony przez młodych oraz jeszcze nienarodzonych Polaków w wyższych podatkach, oraz niższych świadczeniach i gorszej infrastrukturze publicznej.