Partnerstwo publiczno-prywatne (dalej jako PPP) powoli staje się jednym z istotnych narzędzi rozwoju inwestycji i elementem polityki rozwoju państwa. Odkąd zaczęła obowiązywać Ustawa o PPP z 2008 r.(dalej jako Ustawa o PPP), przedsięwzięć w tej formule przybywa a możliwość przeprowadzenia niektórych projektów z udziałem partnera prywatnego pozwala podmiotom publicznym zrealizować zadania publiczne poprzez częściowe ich finansowanie albo wręcz finansować je poza budżetem. Przypuszcza się, że w ciągu najbliższych lat, rynek PPP ze względu na sytuację gospodarczo-finansową kraju a szczególnie po wyczerpaniu środków z funduszy Unii Europejskiej, będzie dynamicznie rozwijającym się rynkiem inwestycji komunalnych.

Od 2009 r. do końca ubiegłego roku zawarto 105 umów o partnerstwie publiczno-prywatnym albo o koncesji na roboty budowlane. Stanowi to jedynie 20% wszystkich przedsięwzięć, dla których prowadzono postępowanie na wybór partnera prywatnego i około 10% inwestycji, dla których rozważano formułę PPP jako jedną z możliwych.. Liczba ta nie jest zadowalająca. Z czego wynika fakt, że nie każde rozpoczęte postępowanie na wybór partnera kończy się zawarciem umowy? Co powoduje, że PPP jest niekiedy postrzegane negatywnie, a decydenci wolą całkowicie zaniechać istotnej inwestycji niż zrealizować ją z udziałem inwestora prywatnego?

Niniejszy raport stanowi próbę podsumowania pierwszych doświadczeń z realizacji projektów partnerstwa publiczno-prywatnego w Polsce oraz odpowiedzi na pytania, jakie problemy, związane są z ich wdrażaniem, ale też jakie szanse stoją przed dalszym rozwojem tej części rynku. Strategiczna analiza obecnego stanu jest tym istotniejsza, że kwestia PPP obecna jest w dokumentach rządowych.

Planując publiczne inwestycje infrastrukturalne, należy przede wszystkim mieć na względzie interes publiczny oraz pamiętać, że PPP stanowi tylko jedno z dostępnych narzędzi realizacji przedsięwzięć, a jego wykorzystanie powinno być zawsze uzasadnione większą korzyścią dla podmiotu publicznego oraz wyższą efektywnością wykorzystania publicznych zasobów.

W niniejszym raporcie starano się w sposób przejrzysty przedstawić kluczowe dla PPP kwestie, takie jak:

• podsumowanie dotychczasowych doświadczeń związanych z wdrażaniem formuły PPP;
• najważniejsze elementy – charakterystyczne dla PPP, pozwalające odróżnić tę formułę od innych sposobów realizacji zadań publicznych;
• przekrojową analizę obszarów problemowych, które są sukcesywnie rozwiązywane albo czekają na rozwiązanie.

Głównym źródłem informacji na potrzeby tego raportu o postępowaniach na wybór partnera prywatnego były ogłoszenia o koncesjach i zamówieniach, które ukazały się w Biuletynie Zamówień Publicznych i/lub w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. W opracowaniu niniejszego raportu skorzystano także z informacji dostępnych na portalach internetowych. Dodatkowym źródłem wiedzy, szczególnie w zakresie obszarów problemowych, były rozmowy z przedstawicielami podmiotów publicznych.

Stan prawny na dzień 4 lipca 2016 r.