Na pierwszy rzut oka polityka regionalna w Polsce ma się bardzo dobrze. Dzięki członkostwu w Unii Europejskiej uczestniczymy w polityce spójności, której hojne fundusze umożliwiają realizację wielu inwestycji w polskich regionach. W tym celu powołano zresztą samorządy województw, których głównym zadaniem jest właśnie prowadzenie działań na rzecz rozwoju społecznego i gospodarczego w regionach. Niemniej bolączką tych samorządów jest to, że mają zbyt szczupłe środki własne dla prowadzenia samodzielnej polityki regionalnej.

Z kolei polityka spójności jest w dużym stopniu scentralizowana (na poziomie europejskim i krajowym), co pozostawia samorządom dość wąski margines działań – zwłaszcza w zakresie planowania strategicznego. Nie ma również odpowiednich ram krajowej polityki rozwoju, tj. polityki niezależnej od funduszy europejskich. Czy w tej sytuacji samorządy województw mają odpowiednie podstawy dla pełnego rozwoju własnej polityki regionalnej? Czy polityka spójności stworzyła warunki dla rozwoju odpowiednich kompetencji w tym względzie wśród polskich samorządowców i urzędników regionalnych? Przed listopadowymi wyborami samorządowymi warto postawić takie pytania, gdyż polityka rozwoju jest podstawowym zadaniem samorządów województw. Celem niniejszej analizy jest próba wstępnej odpowiedzi na powyższe pytania, m.in. w oparciu o dostępne badania ewaluacyjne i opinie specjalistów. Ponadto, warto już teraz zastanowić się czym będą zajmowały się polskie województwa samorządowe, kiedy polityki spójności będzie stopniowo wygasać, co może nastąpić już za kilka lat wraz z rozwojem kraju.