• Home
  • Fundamentalizm sunnicki w Pakistanie

Fundamentalizm sunnicki w Pakistanie

18 lutego 2009 Zespół IS Komentarz < 1 min

Tehrik-i-Taliban Pakistan (Ruch Talibów Pakistanu) – grupa odpowiedzialna za uprowadzenie i zabójstwo polskiego geologa Piotra Stańczaka – to główna organizacja fundamentalistów sunnickich w Pakistanie.

Talibowie pakistańscy długo pozostawali w cieniu mułły Omara – emira talibów Afganistanu. Ich działalność ograniczała się do wspierania afgańskich braci. Sytuacja zaczęła zmieniać się od 2002 r., gdy armia pakistańska zaczęła prowadzić operacje wojskowe na tzw. Terytoriach Plemiennych – cieszącym się autonomią pograniczu z Afganistanem. Zazdrośnie strzegące tradycyjnych swobód miejscowe plemiona podniosły wówczas broń przeciw siłom rządowym, wszczynając wojnę podjazdową. Ich działania, początkowo rozproszone, stopniowo były konsolidowane. Z rąk talibów zginęło co najmniej 200 opornych przedstawicieli starszyzny plemiennej.

Rebelia wybuchła gwałtownym płomieniem po trzęsieniu ziemi, jakie nawiedziło Pakistan w październiku 2005 r. Fundamentalistom z Tehrik-e-Nafaz-e-Shariat-e-Mohammadi (Ruchu na rzecz Ustanowienia Prawa Islamskiego) udało się przekonać ludność, że to kara za grzechy i w 2007 r. opanowali dystrykt Swat, odbity po zaciętych po walkach przez wojska rządowe. W grudniu 2007 r. w zamachu zginęła była premier Pakistanu Benazir Bhutto, o co władze oskarżyły talibów (aczkolwiek oni sami ten zarzut odrzucili).

Różne frakcje pakistańskich talibów postanowiły się zjednoczyć i 14 grudnia 2007 r. wydane zostało oświadczenie o utworzeniu Tehrik-i-Taliban. Ruchem kieruje 40-osobowa shura (rada) reprezentująca talibów z Terytoriów Plemiennych (FATA) oraz północno-zachodnich prowincji Swat, Bannu, Tank, Lakki Marwat, Dera Ismail Khan, Kohistan, Buner i Malakand. Na czele shury stanął 34-letni Baitullah Mehsud z Południowego Waziristanu, wbrew nazwie Ruchu (Talib oznacza studenta muzułmańskiej medresy) wojownik pozbawiony jakiegokolwiek wykształcenia. Jego zastępcami są Maulana Hafiz Gul Bahadur i Maulana Faqir Mohammed. Liczebność sił Ruchu oceniana jest na 30-35 tysięcy bojowników.

Cele, jakie postawiła Rada Tehrik, to usunięcie wojsk rządowych z Terytoriów Plemiennych, ustanowienie na tym obszarze szariatu i prowadzenie wojny z siłami NATO w Afganistanie.