Współcześnie Polska jest państwem średnim z dużym potencjałem wzrostu. Aby określić możliwości przetrwania państwa średniego w systemie międzynarodowym przeprowadzono badanie kilkudziesięciu koncepcji analitycznych, stosowanych w studiach międzynarodowych. Na tej podstawie przedstawiono dyrektywy dla polityki bezpieczeństwa. Pierwszą część raportu zamyka analiza porównawcza wizji polityki bezpieczeństwa Polski, prezentowanych w obecnym dyskursie krajowym. Aby zweryfikować zgromadzone dane zdecydowano o przeprowadzeniu dalszych badań jakościowych.
W pierwszej części raportu, którego autorem jest dr Tomasz Pawłuszko dokonano analizy pozycji międzynarodowej Polski jako państwa średniego, które dba o swoje bezpieczeństwo zarówno poprzez politykę własną, jak i sojusze. W części drugiej oddano głos ekspertom, którzy oceniali wpływ najnowszych wydarzeń międzynarodowych na polską politykę bezpieczeństwa.
Część empiryczna zawiera informacje na temat przeprowadzonych wywiadów i ankiet eksperckich oraz składa się z z omówienia wybranych 9 zagadnień, wraz z cytatami z wypowiedzi ekspertów. Omówiono kolejno: pozycję Polski po wybuchu wojny rosyjsko-ukraińskiej, konsekwencje szczytu NATO w Madrycie, konsekwencje akcesji Szwecji i Finlandii do NATO, silne i słabe strony polskiej polityki bezpieczeństwa, szanse i zagrożenia dla polskiej polityki bezpieczeństwa, role międzynarodowe Polski, scenariusze dla Polski, propozycje usprawnień w polityce bezpieczeństwa. Podsumowując obie części raportu postanowiono o sporządzeniu rekomendacji dla decydentów w obszarze polityki bezpieczeństwa zewnętrznego (dyplomacja, siły zbrojne) i wewnętrznego (ochrona ludności, zarządzanie kryzysowe, administracja bezpieczeństwa).
REKOMENDACJE
W dobie trwającej w Europie wschodniej wojny rekomenduje się: • zwiększyć zaangażowanie osobowe i materialne na rzecz rozbudowy SZ RP i ich rezerw • wzmocnić instytucje opracowujące strategie i doktryny dla powiększonych SZ RP (m. in. Akademia Sztuki Wojennej, Centrum Doktryn i Szkolenia Sił Zbrojnych RP) • wzmocnić kadry dyplomatyczne i innych resortów siłowych poprzez rozszerzenie szkolenia (np. KSAP, uczelnie) i poprawę warunków pracy/służby w strukturach cywilnych i wojskowych, zwłaszcza odpowiedzialnych za relacje zagraniczne, przetargi i pozyskiwanie sprzętu • działać na rzecz ponadpartyjnego porozumienia dla realizacji celów polityki bezpieczeństwa („okrągły stół”, „mapa drogowa”, „karta rozwoju polityki bezpieczeństwa”, dokument zobowiązujący polityków do realizacji zdefiniowanych celów, niezależnie od afiliacji partyjnej) • podjąć działania na rzecz militarnej specjalizacji Polski w UE i NATO poprzez udział i organizację współpracy wojskowej, przemysłowej, szkoleń, ćwiczeń polowych i sztabowych • przeprowadzić rozpoznanie i badania typu foresight w sprawie możliwości i warunków „nowego otwarcia” w stosunkach z kluczowymi partnerami • zaproponować partnerom wiarygodne scenariusze („mapy drogowe”) rozbudowy dostępnych formatów współpracy międzyrządowej w perspektywie najbliższych kilku lat • poszerzyć współpracę międzyresortową państw B9 na wzór państw nordyckich • rozbudować fora biznesowe i intelektualne państw regionu oraz fora bilateralne w celu wzmocnienia przekazu na temat wspólnych interesów regionu Europy Środkowo-Wschodniej • zaproponować priorytety polskiej polityki zagranicznej na resztę obecnej dekady • wzmocnić pozycję ośrodków analitycznych odpowiedzialnych za dostarczanie analiz i ekspertyz nt. sytuacji międzynarodowej, umożliwić tworzenie materiałów w wielu językach • wspierać proces powstawania filii amerykańskich i zachodnioeuropejskich mediów oraz instytucji eksperckich w Warszawie, w celu zwiększenia siły oddziaływania polskiego przekazu • zwiększyć finansowanie instytutów kultury polskiej w celu umożliwienia rozszerzenia ich działalności o kursy językowe, wydarzenia kulturalne, wzmocnienie obecności polskich elit • usprawnić komunikację medialną poprzez wsparcie zagranicznych kanałów polskich mediów • rozszerzyć współpracę z elitami państw poradzieckich rozczarowanych polityką Rosji, w ramach instytutów kultury polskiej lub w inny sposób • uchwalić ustawę o ochronie ludności i odbudować system obrony cywilnej kraju, oparty na nowych służbach ratowniczych (rozważyć utworzenie osobnego resortu). • zaplanować inwestycje w odtworzenie zaniedbanej przez dekady infrastruktury krytycznej w każdym województwie (schrony, bazy zasobów i rezerw, centra szkoleń ochrony ludności) • określić możliwości sfinansowania rozbudowy gazoportu, naftoportu oraz innych inwestycji umożliwiających dalszy wzrost stopnia bezpieczeństwa energetycznego • wzmocnić narzędzia przeciwdziałania niepożądanym wpływom wrogich państw trzecich • monitorować i wspierać rozwój polskich kadr w instytucjach unijnych i natowskich • rozpocząć audyt systemów bezpieczeństwa państwa w celu pozyskania informacji o możliwościach usprawnień na podstawie doświadczeń wojny rosyjsko-ukraińskiej; docelowe przygotowanie do nowego strategicznego przeglądu bezpieczeństwa narodowego.
Raport, czyli zadanie publiczne finansowane przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych RP w konkursie „Dyplomacja publiczna 2022”. Publikacja wyraża wyłącznie poglądy autora i nie może być utożsamiana z oficjalnym stanowiskiem Ministerstwa Spraw Zagranicznych RP.
Analityk bezpieczeństwa międzynarodowego i studiów strategicznych. Amerykanista, manager projektów badawczo-rozwojowych, absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego, doktoryzował się w Uniwersytecie Warszawskim. Obecnie związany z Uniwersytetem Opolskim, a wcześniej z Akademią Wojsk Lądowych. Współpracował z Centrum Doktryn i Szkolenia Sił Zbrojnych RP w projekcie „NUP 2X35” w obszarze geopolityka. Autor raportów, analiz, szkoleń i książek z dziedziny stosunków międzynarodowych, ze szczególnym uwzględnieniem regionu Europy Środkowo-Wschodniej.
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the ...
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
Bezpieczeństwo Polski po szczycie NATO w Madrycie
Współcześnie Polska jest państwem średnim z dużym potencjałem wzrostu. Aby określić możliwości przetrwania państwa średniego w systemie międzynarodowym przeprowadzono badanie kilkudziesięciu koncepcji analitycznych, stosowanych w studiach międzynarodowych. Na tej podstawie przedstawiono dyrektywy dla polityki bezpieczeństwa.
Pierwszą część raportu zamyka analiza porównawcza wizji polityki bezpieczeństwa Polski, prezentowanych w obecnym dyskursie krajowym. Aby zweryfikować zgromadzone dane zdecydowano o przeprowadzeniu dalszych badań jakościowych.
W pierwszej części raportu, którego autorem jest dr Tomasz Pawłuszko dokonano analizy pozycji międzynarodowej Polski jako państwa średniego, które dba o swoje bezpieczeństwo zarówno poprzez politykę własną, jak i sojusze. W części drugiej oddano głos ekspertom, którzy oceniali wpływ najnowszych wydarzeń międzynarodowych na polską politykę bezpieczeństwa.
Część empiryczna zawiera informacje na temat przeprowadzonych wywiadów i ankiet eksperckich oraz składa się z z omówienia wybranych 9 zagadnień, wraz z cytatami z wypowiedzi ekspertów. Omówiono kolejno: pozycję Polski po wybuchu wojny rosyjsko-ukraińskiej, konsekwencje szczytu NATO w Madrycie, konsekwencje akcesji Szwecji i Finlandii do NATO, silne i słabe strony polskiej polityki bezpieczeństwa, szanse i zagrożenia dla polskiej polityki bezpieczeństwa, role międzynarodowe Polski, scenariusze dla Polski, propozycje usprawnień w polityce bezpieczeństwa. Podsumowując obie części raportu postanowiono o sporządzeniu rekomendacji dla decydentów w obszarze polityki bezpieczeństwa zewnętrznego (dyplomacja, siły zbrojne) i wewnętrznego (ochrona ludności, zarządzanie kryzysowe, administracja bezpieczeństwa).
REKOMENDACJE
W dobie trwającej w Europie wschodniej wojny rekomenduje się:
• zwiększyć zaangażowanie osobowe i materialne na rzecz rozbudowy SZ RP i ich rezerw
• wzmocnić instytucje opracowujące strategie i doktryny dla powiększonych SZ RP (m. in. Akademia Sztuki Wojennej, Centrum Doktryn i Szkolenia Sił Zbrojnych RP)
• wzmocnić kadry dyplomatyczne i innych resortów siłowych poprzez rozszerzenie szkolenia (np. KSAP, uczelnie) i poprawę warunków pracy/służby w strukturach cywilnych i wojskowych, zwłaszcza odpowiedzialnych za relacje zagraniczne, przetargi i pozyskiwanie sprzętu
• działać na rzecz ponadpartyjnego porozumienia dla realizacji celów polityki bezpieczeństwa („okrągły stół”, „mapa drogowa”, „karta rozwoju polityki bezpieczeństwa”, dokument zobowiązujący polityków do realizacji zdefiniowanych celów, niezależnie od afiliacji partyjnej)
• podjąć działania na rzecz militarnej specjalizacji Polski w UE i NATO poprzez udział i organizację współpracy wojskowej, przemysłowej, szkoleń, ćwiczeń polowych i sztabowych
• przeprowadzić rozpoznanie i badania typu foresight w sprawie możliwości i warunków „nowego otwarcia” w stosunkach z kluczowymi partnerami
• zaproponować partnerom wiarygodne scenariusze („mapy drogowe”) rozbudowy dostępnych formatów współpracy międzyrządowej w perspektywie najbliższych kilku lat
• poszerzyć współpracę międzyresortową państw B9 na wzór państw nordyckich
• rozbudować fora biznesowe i intelektualne państw regionu oraz fora bilateralne w celu wzmocnienia przekazu na temat wspólnych interesów regionu Europy Środkowo-Wschodniej
• zaproponować priorytety polskiej polityki zagranicznej na resztę obecnej dekady
• wzmocnić pozycję ośrodków analitycznych odpowiedzialnych za dostarczanie analiz i ekspertyz nt. sytuacji międzynarodowej, umożliwić tworzenie materiałów w wielu językach
• wspierać proces powstawania filii amerykańskich i zachodnioeuropejskich mediów oraz instytucji eksperckich w Warszawie, w celu zwiększenia siły oddziaływania polskiego przekazu
• zwiększyć finansowanie instytutów kultury polskiej w celu umożliwienia rozszerzenia ich działalności o kursy językowe, wydarzenia kulturalne, wzmocnienie obecności polskich elit
• usprawnić komunikację medialną poprzez wsparcie zagranicznych kanałów polskich mediów
• rozszerzyć współpracę z elitami państw poradzieckich rozczarowanych polityką Rosji, w ramach instytutów kultury polskiej lub w inny sposób
• uchwalić ustawę o ochronie ludności i odbudować system obrony cywilnej kraju, oparty na nowych służbach ratowniczych (rozważyć utworzenie osobnego resortu).
• zaplanować inwestycje w odtworzenie zaniedbanej przez dekady infrastruktury krytycznej w każdym województwie (schrony, bazy zasobów i rezerw, centra szkoleń ochrony ludności)
• określić możliwości sfinansowania rozbudowy gazoportu, naftoportu oraz innych inwestycji umożliwiających dalszy wzrost stopnia bezpieczeństwa energetycznego
• wzmocnić narzędzia przeciwdziałania niepożądanym wpływom wrogich państw trzecich
• monitorować i wspierać rozwój polskich kadr w instytucjach unijnych i natowskich
• rozpocząć audyt systemów bezpieczeństwa państwa w celu pozyskania informacji o możliwościach usprawnień na podstawie doświadczeń wojny rosyjsko-ukraińskiej; docelowe przygotowanie do nowego strategicznego przeglądu bezpieczeństwa narodowego.
Raport, czyli zadanie publiczne finansowane przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych RP w konkursie „Dyplomacja publiczna 2022”. Publikacja wyraża wyłącznie poglądy autora i nie może być utożsamiana z oficjalnym stanowiskiem Ministerstwa Spraw Zagranicznych RP.
Autor
dr Tomasz Pawłuszko
Analityk bezpieczeństwa międzynarodowego i studiów strategicznych. Amerykanista, manager projektów badawczo-rozwojowych, absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego, doktoryzował się w Uniwersytecie Warszawskim. Obecnie związany z Uniwersytetem Opolskim, a wcześniej z Akademią Wojsk Lądowych. Współpracował z Centrum Doktryn i Szkolenia Sił Zbrojnych RP w projekcie „NUP 2X35” w obszarze geopolityka. Autor raportów, analiz, szkoleń i książek z dziedziny stosunków międzynarodowych, ze szczególnym uwzględnieniem regionu Europy Środkowo-Wschodniej.